Formalno učenje je ono što se odvija u školama; neformalno učenje je ono što se odvija u slobodno vrijeme. Nastavnici su zaduženi za formalno učenje; a roditelji treba da paze na neformalno učenje.
Tokom perioda učenja od ranog djetinjstva svo učenje je neformalno. Bez obzira da li su roditelji toga svjesni ili ne, oni su kontinuirano uključeni u učenje svoje djece van škole. Kvalitet neformalnog učenja djece vezan je za vještine njihovih roditelja? Kako roditelji mogu poboljšati svoje vještine u proširenju ovog tipa učenja?
Zabava neformalnog učenja
Podsticanje neformalnog učenja ne znači nužno dodavanje više „školskih“ aktivnosti kod kuće. Srećom, neformalno učenje se dešava tokom vremena zastoja, porodičnog vremena i svih ostalih momenata van škole. Dok je formalno učenje uglavnom nastavni plan i program koji vode odrasli sa testovima za mjerenje znanja, neformalno učenje je uglavnom aktivnost usmjerena na igru. Kroz neformalno obrazovanje djeca imaju priliku da se bave onim što ih zanima, a ovo iskustvo omogućava djeci da razvijaju radoznalost i unutrašnju motivaciju. Samousmjerena aktivnost omogućava djeci da razviju sposobnost da usredsrede svoju pažnju i duboko se uključe u ono što rade.
U većini slučajeva, neformalno učenje se dešava u hodu i relevantno je za kontekst u kojem se dijete nalazi. Tokom neformalnog učenja djeca često komuniciraju s roditeljem ili odraslom osobom koja pruža specifične i momentalne povratne informacije. Istraživanja pokazuju da ova interakcija odraslih i djece ubrzava učenje. U školi, pažnja nastavnika mora biti raspoređena na mnoge učenike, a povratne informacije kasne. Neformalno, dijete može dobiti punu pažnju svojih roditelja, postaviti pitanja i dobiti odgovore prilagođene uzrastu i temi, a možda čak i diskutovati.
Samousmjerena aktivnost, učenje u hodu i fokusirana i neposredna povratna informacija odraslih znači da je učenje zabavnije, spontanije i efektivnije. Ove neformalne uslove učenja je teško ponoviti u formalnom okruženju.
Izgradnja vještina za podsticanje neformalnog učenja
Baš kao što nastavnici mogu postati vještiji u optimizovanju učenja u školi, roditelji mogu poboljšati svoje vještine za podsticanje učenja izvan škole. Već znate osnove, kao što je čitanje svojoj djeci, osiguravanje da će domaći zadatak biti obavljen i pružanje resursa i mogućnosti za kultivisanje talenata i interesovanja. Ali možete razviti nove vještine i koristiti ih dok obavljate sve redovne aktivnosti podizanja djece. Ako se igrate, svakodnevne interakcije mogu ponuditi obilje prirodnih prilika za podršku učenju izvan škole.
Djeca takođe u velikoj mjeri uče iz primjera, pa su velike šanse da će dijete pokušati da oponaša i stekne vještine koje ima roditelj. Trudite se da ispoljavate zdrave sisteme vrijednosti i navike, kako biste osigurali konstantan pozitivan uticaj na dijete.
Pored toga, jako je važno stvoriti atmosferu prijatnosti, opuštenosti i uzajamnog povjerenja. Pobrinite se da Vaše dijete zaista može da razgovara sa Vama o bilo čemu, da nema strah od greške i da ne osjeća osuđivanje sa Vaše strane za svoje greške ili izbore. Poštujte granice koje dijete postavi i naglasite važnost istih u svim okruženjima. Strpljenje i komunikacione vještine se grade vremenom i životnim iskustvom, a djeca su svakako jedna od najdelikatnijih ciljnih grupa što se komunikacije tiče, te stoga roditelji trebaju raditi na tome da „ispoliraju“ svoj stil komunikacije i da preispitaju sopstvene sisteme reagovanja. Djeca upijaju kao sunđer, a pošto su im upravo roditelji prva moralna vertikala po kojoj se upravljaju, važno je da i Vaši postupci odražavaju sve ono što želite da podučite svoje dijete.
